چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبهٔ سال (سه‌شنبه شب) برگزار میشود.
در شاهنامهٔ فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان‌دهندهٔ کهن بودن این جشن است. مراسم سنّتی مربوط به این جشن ملّی، از دیرباز در فرهنگ سنّتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است.
واژهٔ چهارشنبه‌سوری» از دو واژهٔ چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری در زبان کُردی که به معنی سرخ است ساخته شده‌است.
در شب چهارشنبه سوری، آتش بزرگی تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته میشود. این آتش معمولاً در بعد از ظهر روشن می شود و مردم از روی آن می‌پرند و در زمان پریدن این شعر را می‌خوانند: زردی من از تو، سرخی تو از من» در واقع این جمله نشانگر یک تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه سوری» به معنی سرخ» به آن اشاره دارد
به بیان دیگر شما خواهان آن هستید که آتش تمام رنگ پریدیگی و زردی، بیماری و مشکلات شما را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به شما بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به دین یا قومیّت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.
منبع: ویکی پدیا
شب ,چهارشنبه‌سوری ,آتش ,شده‌است ,داشته ,سنّتی ,این جشن ,به معنی ,و در ,است که ,در شب
درباره این سایت